شهردار محترم شیراز،
جناب آقای حیدر اسکندرپور؛
با سلام
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اولین مرجع تخصصی حوزه‌ی کودک و نوجوان است که با بیش از پنجاه سال خدمت، روزنه‌ای برای رویش استعداد کودکان و نوجوانان و غنای فرهنگی دوران کودکی‌شان فراهم آورده است.
امروز کمتر فردی است که نام این نهاد را نشنیده باشد یا در میان خاطرات دوران کودکی‌اش یاد کانون را در دل نداشته باشد؛ مکانی که در میان بازی و کتابخوانی بیش از هر چیزی همدلی، مشارکت و روابط انسانی را آموختیم.
در میان دغدغه‌ی اهالی فرهنگ و هنر شیراز و صحبت از ایده‌ی تبدیل مرکز شماره یک کانون به موزه‌ی فرهنگ کودک و نوجوان، شهرداری محترم شیراز (پایتخت فرهنگ، اندیشه و تاریخ ایران) در سالی که این شهر پایتخت کتاب نامیده شد تصمیم به تخریب این مرکز گرفته‌اند.
مرکز شماره یک در همسایگی حافظ در سال ۱۳۴۶ افتتاح شد و تا به امروز تنها مرکز خدمت‌رسان به کودکان و نوجوانان کم‌توان ذهنی و جسمی در کنار عموم کودکان در شیراز است. بلایی که در سال ۱۳۹۲ به واسطه‌ی ساخت پل ولیعصر باعث تخریب کامل مرکز شماره دو کانون در شیراز شد، بار دیگر سایه‌ی شومش را بر سر نقطه‌ی فرهنگی دیگر انداخته است و دلسوزان حوزه‌ی فرهنگ و کودک را هم‌صدا کرده است تا مخالف خود را با تخریب این مرکز اعلام نمایند.
جناب آقای شهردار،
پیامد تخریب کتابخانه و مراکز فرهنگی با ساخت چند پل و پارکینگ برطرف خواهد شد؟
چند نسل باید از سرمایه‌ی فرهنگی محروم باشند تا نگاه انسانی به کارکردهای شهر باز گردد؟
خواهشمندیم اجازه دهید این مرکز به حیات خود ادامه دهد و شیراز، شهر دوستدار کودک و کتاب باقی بماند. اجازه دهید کانون مانند قبل بخشی از حافظه‌ی تاریخی و فرهنگی کودکان این شهر باقی بماند و کودکان از کتابخانه تخصصی خودشان بهره‌مند شوند. این مرکز مکان هم‌اندیشی فعالین و فرهیختگان حوزه کودک و هنر است و شما در قبال آنان، در قبال تک تک کودکان این مرکز و در قبال تمام شهروندان مسئول هستید.
خواهشمندیم بار دیگر جوانب این تصمیم را سنجیده و به مسئولیت خود در قبال کودکان و نیازهای فرهنگی‌شان متعهد و پایبند باشید.
با تشکر
موفق شد
ویژه
