جناب آقای حاجی میرزایی
وزیر محترم آموزش و پرورش
ما معلمان با کمال میل از طرح شما برای حضور در مدرسه مثل کارمندهای دیگر حتی در صورت حضور نداشتن دانش‌آموزان استقبال می‌کنیم زیرا سال گذشته کلیه معلمان بی‌منت به قدری از زمان زندگی خودشان را صرف کارهای آموزشی کرده بودیم که زندگیشان مختل شده بود.
همچنین آن‌قدر از موبایل شخصی شبانه روز استفاده کردند و حجم زیاد اطلاعات با دانش‌آموزان جابه‌جا کردند و تکلیف دانش‌آموزان را بررسی کرده بودند که تلفن همراه، همراهی نمی‌کرد.
همین‌طور غیر از ۲۰ گیگی که دولت لطف کرده و به معلمان دادند -که البته همه نتوانستند استفاده کنند و یک هفته بیشتر کفاف کار ما را نداد- مقدار زیادی هزینه اینترنت از جیب خودمان برای پیشبرد اهداف آموزشی دادیم.
آقای وزیر، اما نکته‌ای را فراموش کردید و آن این که دو چیزی که می‌خواهید با هم مقایسه کنید باید مشابه باشند.
شما چه مشابهتی بین معلمان و کارمندهای ارگان‌های دیگر می‌بینید؟ به جز این که هر دو حقوق‌بگیر دولت هستند؟ که البته این هم جای اما و اگر دارد.
معلمان تنها با حقوقی که در بوق و کرنا به تمام عالم اعلام کردید و نه هیچ چیز دیگر مثل اضافه کار - که به تمام کارمندها به حق یا ناحق داده می‌شود، هزینه سفر و لباس و پاداش و...- می‌سازند.
معلمی با سابقه ۲۸ سال، پنج میلیون و نیم حقوق دریافت می‌کند و از همان حقوق گوشی خود را که به خاطر آموزش‌های مجازی خراب شده تعمیر می‌کند تا دوباره برای آموزش مجازی از آن استفاده کند و با هزینه شخصی اینترنت بخرد تا برای آموزش‌های ضمن خدمت و کانال‌های مختلف آموزشی و آموزش بچه‌ها استفاده کند.
آیا کارمندی را در هر ارگانی می‌شناسید که از هزینه و اموال شخصی خود برای کار ارگان مربوطه استفاده کند؟ اگر می‌شناسید لطفاً اعلام کنید.
آیا کارمندی را می‌شناسید که کارهای اداره را به خانه آورده و بدون هیچ دستمزدی و پاداش و فی سبیل الله کار کند؟
آقای وزیر، آیا می‌دانید در این ایام تعطیلی مدارس معلمان در حال آموزش و آماده‌سازی محتوا برای سال تحصیلی جدید هستند که برای آموزش دانش‌آموزان مشکلی پیش نیاید؟
کدام کارمندی از بیشتر زمان فراغت و فرزندان خود صرف نظر می‌کند و با هزینه شخصی، تلاش می‌کند کار دولت را پیش ببرد؟
لطفاً به ساعات ضمن خدمت کارمندان بنگرید. بسیاری از کارمندان در ساعات کاری ضمن خدمت خود را می‌گذرانند. یعنی به ازای آن حقوق می‌گیرند و بعضی کارمندها سالی یک هفته یا یک ماه، سر کار حاضر نمی‌شوند و در محیطی دیگر فقط ضمن خدمت می‌گذرانند البته با نهار و پذیرایی. تنها قشری که ناچار بود و هست که بعد از ساعت کار با هزینه شخصی از زمان خانواده بزند و محتواها را دانلود کرده و امتحان بدهد تا ساعات ضمن خدمت خود را پر کند فرهنگیان هستند. البته به لطف شما با تدبیر جدیدتان، رتبه‌هایی که هر پنج سال می‌گرفتیم هم شامل آزمون رتبه‌بندی شده که هم استرس معلم بیشتر شود و هم احتمالاً نتواند بدون قبولی در آزمون رتبه‌بندی، به حق قانونی خود که برخورداری از رتبه بالاتر و حقوق بیشتر است برسد.
آقای وزیر، ما حتماً به مدرسه می‌رویم اما لطفاً مشخص کنید که اگر مانند دوره اول کرونا فقط یک سوم کارمندها به سر کار بروند تکلیف معلمها چه می‌شود؟ آیا ما هم مثل کارمندها راحت در خانه می‌نشینیم تا نوبت کاری ما شود یا باید در خانه آموزش‌ها را ادامه دهیم؟ که در این صورت مثل کارمندهای دیگر نیستیم.
آیا باید هم به مدرسه برویم و هم در خانه تکالیف را بررسی کنیم و رفع اشکال کنیم؟ که در این صورت هم مثل کارمندهای دیگر نیستیم.
آیا اگر این کارها را در منزل ادامه دادیم به ما پاداش و اضافه‌کار می‌دهید؟ که در غیر این صورت هم مثل کارمندهای دیگر نیستیم.
پس بفرمایید چرا ارزش معلم را آن قدر پایین می‌آورید؟
موفق شد
ویژه
