بسمه تعالی
نمایندگان محترم مجلس یازدهم؛
با سلام
چیزی حدود ده سال از تنظیم لایحه‌ای که قرار بود امنیت زنان و به دنبال آن، امنیت کل جامعه را تأمین، و از حقوق و کرامت انسانی صیانت کند می‌گذرد و هنوز بعد از ده سال این لایحه به تصویب نهایی نرسیده است. فقط به آمار قتلهای ناموسی در سال تنظیم این لایحه نگاهی کنید تا بدانید چه فاجعه‌ای در طول این سالها رقم خورده است. ۳۴۰ زن توسط اعضای خانواده‌شان در طول سال ۱۳۹۰ کشته شده‌اند. به این آمار اضافه کنید تمام خودسوزی‌ها و خودکشی‌ها را. به این آمار اضافه کنید تمام آزار و اذیت‌ها را و به این آمار اضافه کنید تمام جنایت‌هایی را که اتفاق می‌افتند ولی کسی از آن‌ها خبردار نمیشود! این همان آماری‌ست که باعث میشود سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس در سال ۹۳، آن را با مرگ‌ومیر ناشی از سرطان برابر بداند. این سرطان هر روز که می‌گذرد بدخیم‌تر میشود و با این اوضاع آیا وقت آن نرسیده است مجلسیان سایه‌ی نحس این سرطان را از سر ملتی که نمایندگی‌اش را بر عهده گرفته‌اند، کم کنند؟ چند انسان دیگر باید قربانی شود و چند خانواده باید داغدار گردد تا نمایندگان به وظیفه‌شان عمل کنند؟
ما باور داریم که زن پیش از آن‌که زن باشد انسان است و شأن انسانی، مقدم بر جنسیت و رنگ و نژاد است و هیچ انسانی، به واسطه جنسیت و رنگ و نژاد خود حق ندارد انسانی دیگر را تحت سلطه داشته باشد و به قتل و آزار و اذیت او اقدام کند. ما باور داریم لایحه‌ی «صیانت، کرامت و تأمین امنیت زنان در برابر خشونت»، فقط امنیت زنان را صیانت نمی‌کند. این لایحه امنیت مردان را هم تأمین می‌کند. این لایحه امنیت کودکان را هم تأمین می‌کند. این لایحه امنیت روانی جامعه را هم تأمین می‌کند چرا که قتل یک زن، فقط قتل یک انسان نیست، چرا که کودک‌همسری فقط یک زن را قربانی نمی‌کند، چرا که خشونت و آزار خانگی، فقط تن و روح یک زن را نمی‌خراشد... چرا که با قربانی شدن هر زنی، مردان و کودکان و زنانی دیگر هم مستقیم یا غیرمستقیم، قربانی می‌شوند و هم از این‌روست که ما مردم ایران، اعم از زن و مرد، اصرار و تاکید موکد داریم مجلس نوین در اولین گام خود تصویب هرچه سریع‌تر این لایحه را در دستور کار خود قرار دهد.
موفق شد
ویژه
