به نام حق
جناب آقای دکتر محمدعلی زلفیگل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری
با سلام
متأسفانه مطلع شدیم که دو دانشگاه بزرگ کشور، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه صنعتی شریف، همکاری خود را با دو تن از استادان برجسته، دکتر محمد فاضلی از گروه جامعهشناسی و دکتر آرش اباذری از گروه فلسفه علم، قطع کردهاند. اگر این قطع همکاریها به دلایلی علمی و دانشگاهی، از قبیل فقدان شایستگی در تدریس، پژوهش و ادای وظایف آکادمیک، بود، جای اعتراض نداشت، اما تا آنجا که میدانیم و همکاران دانشگاهی این اساتید تایید میکنند، قطع همکاریها بر اساس چنین دلایلی نبوده است. نیز تا آنجا که میدانیم، سابقه کاری و تدریس و پژوهش این دو استاد جوان روشن و درخور افتخار است: یکی استاد جوان جامعهشناسی است که در سیاستگذاری و عرصه عمومی نیز حضور موثر دارد و دیگری استاد جوان فلسفه است که صلاحیت حرفهای خود را با انتشار آثارش در مهمترین مراجع نشر اندیشه فلسفی در جهان نشان داده است. همچنین، تا آنجا که میدانیم دانشجویان از شیوه و محتوای تدریس این دو استاد رضایت داشتهاند و دارند.
پرسش اساسی ما، جمعی از اعضای جامعه دانشگاهی و اهل فرهنگ کشور، این است که در شرایطی که بلندپایهترین مقامهای سیاسی کشور از ایرانیان خارج از کشور دعوت میکنند به میهن خود بازگردند و نیز مصرانه از نخبگان میخواهند آنان را در برنامهریزی و اداره بهینه امور یاری کنند، چنین اقداماتی در عمل به چه نتایجی میتواند منجر شود؟ آیا این تصمیمات موجب ناامیدی از امکان فعالیت علمی آزاد و مستقل نخواهد شد؟ آیا رواست دو دانشگاه مادر در پایتخت کشور بیپروا دست تطاول بر سرمایه انسانی خود بگشایند و افقی تیره پیش روی نسل آینده دانشگاهی بگشایند و سخن آنانی را که چیزی جز تیرگی در فضای فکری و فرهنگی کشور نمییابند تقویت کنند؟ آیا بهراستی ثبات داخلی و جذب حداکثری نخبگان مقتضی چنین اقداماتی است؟
ما، جمعی از اعضای جامعه دانشگاهی و اهل فرهنگ، به قطع همکاری دانشگاهی با این دو استاد معترضایم و خواستار آنیم که دانشگاههای مربوط و وزارت علوم، ضمن بازنگری در این تصمیمات، مانع مداخله افراد و نهادهای خارج از دانشگاه در امور دانشگاهی شوند.